وصمیمانه ترین گل سرخی که          به باغ دل خودکاشته ام            بنشانم به رهت

کی توبرمی گردی                         چشم ماچارشد اندر ره تو           وقت برگشتن اگر       هوس دیدن ماراکردی

ارمغان سفرت را                          به کویردل ماافشان کن

کی توبرمیگردی      تاغزلواره اشعارم را      بنشانم به سروگیسوی تو